مقایسه کیفیت زندگی دانشجویان دختر گروه پزشکی خوابگاهی و غیر خوابگاهی دانشگاه آزاد اسلامی واحد علوم پزشکی تهران

زمینه و هدف: کیفیت زندگی یک مفهوم وسیع است و به صورت پیچیده ای با سلامت جسمانی، وضعیت روانشناختی، میزان استقلال، روابط اجتماعی، باورهای شخصی فرد و عوامل محیطی در آمیخته و مرتبط است و در سال های اخیر اهمیت به سزایی یافته است. لذا هدف این پژوهش مقایسه ی کیفیت زندگی دانشجویان دختر خوابگاهی و غیر خوابگاهی گروه پزشکی در دانشگاه آزاد اسلامی واحد علوم پزشکی تهران می باشد. مواد و روش ها:  این پژوهش یک مطالعه توصیفی مقطعی می باشد. 356 نفر از دانشجویان دختر ورودی نیم سال اول 94-1393 دانشگاه آزاد اسلامی واحدپزشکی تهران که در یکی از شاخه ها و رشته های گروه پزشکی مشغول به تحصیل بودند انتخاب شدند.  ابزار جمع آوری اطلاعات پرسشنامه پژوهشگر ساخته کیفیت زندگی بود که  در بین دانشجویان غیر خوابگاهی به صورت تصادفی ساده و در میان دانشجویان خوابگاهی به صورت نمونه گیری در دسترس توزیع شد.داده ها با استفاده از آمار توصیفی و استنباطی تجزیه و تحلیل شدند. یافته ها: نتایج نشان داد که نمره کلی کیفیت زندگی در دانشجویان خوابگاهی (46/38±80/65) به طور معناداری پایین تر از دانشجویان غیر خوابگاهی (66/28±01/78) می باشد ( 01/0= p) و متغیرهای وضعیت سکونت، تأهل و ورزش با کیفیت زندگی ارتباط معناداری دارند که از بین این سه عامل، سکونت با بتای 649/9 قویترین پیشگویی کننده کیفیت زندگی دانشجویان می باشد. نتیجه گیری: با توجه به یافته های این پژوهش به نظر می رسد اقامت دانشجویان در خوابگاه در طول دوران تحصیل (با توجه به وجود چالش ها و استرس های گوناگون احتمالی و دور بودن از خانواده) با کاهش نمره کلی کیفیت زندگی و کاهش این امتیاز در هر یک از ابعاد مرتبط با آن (سلامت جسمی، سلامت روانی، روابط اجتماعی، سلامت محیط و سلامت کلی) همراه باشد.